Переводы „rozbroić“ в словаре польско » немецкий

rozbroić [rozbroitɕ]

rozbroić св. od rozbrajać

Смотри также rozbrajać

I . rozbrajać <‑ja; св. rozbroić> [rozbrajatɕ] ГЛ. перех.

1. rozbrajać ВОЕН.:

rozbrajać

entwaffnen

rozbrajać minę, niewypał

entschärfen

2. rozbrajać перенос. высок. (poprawić komuś nastrój):

rozbrajać

besänftigen

rozbrajać

aufheitern

II . rozbrajać <‑ja; св. rozbroić> [rozbrajatɕ] ГЛ. возвр. гл. ВОЕН.

rozbrajać

Waffen ablegen [o. niederlegen]

Примеры со словом rozbroić

podłożyć/rozbroić/zrzucić bombę

eine Bombe legen/entschärfen/abwerfen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Oddziały wierne rządowi szybko jednak udaremniły zamach, otoczyły i rozbroiły spiskowców oraz uwolniły aresztowanych ministrów.

pl.wikipedia.org

Po przechwyceniu centrum handlowego, do akcji przystąpili saperzy, którzy rozbroili je z ładunków wybuchowych pozostawionych przez terrorystów.

pl.wikipedia.org

Trzech policjantów zbliżyło się do wskazanego samochodu, żeby rozbroić urządzenie, ale nie udało im się.

pl.wikipedia.org

W 1837 roku emir uzbroił kilka tysięcy libańskich chrześcijan w celu stłumienia druzyjskiej rebelii, ale dwa lata później próbował rozbroić te oddziały.

pl.wikipedia.org

Chłopi rozbroili je, a policjantów uwięzili, co spowodowało, że starosta zaalarmował wojewodę lwowskiego.

pl.wikipedia.org

Rozejm ten okazał się fikcją, gdyż bojówek nie rozbrojono, a sporadyczne ataki partyzanckie trwały nadal.

pl.wikipedia.org