Переводы „rozpuszczalnik“ в словаре польско » немецкий

rozpuszczalnik <род. ‑a, мн. ‑i> [rospuʃtʃalɲik] СУЩ. м.

rozpuszczalnik ХИМ., ТЕХН.

Lösungsmittel ср.

rozpuszczalnik ХИМ., ТЕХН.

Lösemittel ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Bezbarwna ciecz o słabym zapachu, stosowana jako rozpuszczalnik (np. żywic).

pl.wikipedia.org

Maksymalna wartość promienia domieszki zależy od promienia kul rozpuszczalnika i od kształtu luki.

pl.wikipedia.org

DPPH jest dobrze rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych, zaś nierozpuszczalny w wodzie.

pl.wikipedia.org

Wysalanie – zmniejszenie rozpuszczalności substancji rozproszonej (gazu lub ciała stałego) w roztworze na skutek dodania elektrolitu ulegającego w danym rozpuszczalniku dysocjacji.

pl.wikipedia.org

Miesza się w dowolnym stosunku z wodą oraz wieloma rozpuszczalnikami organicznymi.

pl.wikipedia.org

Tak więc, aby cząsteczka tensydu w danym układzie miała określoną aktywność powierzchniową, musi być spełniony warunek amfifilności cząsteczki w danym rozpuszczalniku i w danych warunkach.

pl.wikipedia.org

W zakres jego zainteresowań naukowych wchodziła głównie toksykologia w tym związki azotu i rozpuszczalników organicznych.

pl.wikipedia.org

Jest to biała, krystaliczna substancja, dobrze rozpuszczalna w wielu rozpuszczalnikach.

pl.wikipedia.org

Stosowana jako paliwo, rozpuszczalnik i do celów kosmetycznych.

pl.wikipedia.org

Suszenie – zespół operacji technologicznych, mających na celu zredukowanie zawartości rozpuszczalnika (np. wody) w produkcie.

pl.wikipedia.org