Переводы „służebny“ в словаре польско » немецкий

służebny [swuʒebnɨ] ПРИЛ. przest

1. służebny (dotyczący służby):

służebny

Dienst-

pomieszczenia służebne

Dienstwohnung ср.

2. służebny (służący czemuś):

służebny

dienlich

pełnić rolę służebną

eine dienliche Rolle spielen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Do wygaśnięcia służebności gruntów miejskich, oprócz dwuletniego niewykonywania, konieczna była pozytywna działalność właściciela gruntu służebnego, uniemożliwiająca wykonywanie służebności przez okres dwuletni (usucapio libertatis).

pl.wikipedia.org

Po niektórych specjalnościach nazwy służebne miejscowości się nie zachowały.

pl.wikipedia.org

Załogę uzupełniało 279 kozaków służebnych, 3 strażników murów oraz 443 ludzi z pospolitego ruszenia.

pl.wikipedia.org

W tym świecie ciągłych utarczek i rajdów ludzie, a czasami całe klany, byli porywani, by później tworzyć najniższą, służebną warstwę (ötegü booł) swojego nowego plemienia.

pl.wikipedia.org

Ich cechą charakterystyczną jest służebna funkcja w stosunku do czynności stanowienia i realizowania norm prawnych (cechy wewnętrzne) oraz ich widzialność, postrzegalność (cechy zewnętrzne).

pl.wikipedia.org

Nazwy wsi o charakterze służebnym są źródłem informacji o rodzajach służb i powinności mieszkańców wsi wobec dworu władcy.

pl.wikipedia.org

Etymologicznie nazwa miejscowości wskazuje na to, iż była to królewska wieś służebna zajmująca się hodowlą koni.

pl.wikipedia.org

Wieś ziemiańska, dobra służebne w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni), z obowiązkiem służby rycerskiej (zbrojnej).

pl.wikipedia.org

Zeznania ludności służebnej nie mogły służyć za dowód w sądzie przeciwko rycerstwu.

pl.wikipedia.org

Wieś ziemiańska, dobra służebne w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni, ziemianie w język staropolskim), z obowiązkiem służby rycerskiej (zbrojnej).

pl.wikipedia.org