skobel <род. ‑bla, мн. ‑ble> [skobel] СУЩ. м. (rodzaj zamknięcia)
- skobel
- Haspe ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Podczas badań sondażowych w 1966 roku odkryto fragmenty naczyń obtaczanych, kości zwierzęce, skobel, ziarna zbóż, kawałek drewnianego łuku, fragment naczynia z brązu.
pl.wikipedia.org Podczas wykopalisk wydobyto dużo przedmiotów użytkowych: noży kuchennych i myśliwskich, osełek, igieł i szydeł, nożyc sprężynowych, skobli, łyżew kościanych, czy też nawet średniowiecznych „kłódek”.
pl.wikipedia.org Kłódka – urządzenie służące do spinania ze sobą elementów (skobli i wrzeciądzy) zamykających drzwi, pokrywy pojemników i inne ruchome przegrody.
pl.wikipedia.org Posiada zwykle zamek lub skobel do założenia kłódki.
pl.wikipedia.org Po otworzeniu przez klucznika małego okienka w skrzydle bramy zakrystianie wysuwają na zewnątrz drabinę, która zostaje oparta o bramę i służy klucznikowi do sięgnięcia do górnego skobla.
pl.wikipedia.org