Переводы „spójnik“ в словаре польско » немецкий

spójnik <род. ‑a, мн. ‑i> [spujɲik] СУЩ. м. ЛИНГВ.

spójnik

Bindewort ср.

spójnik

Konjunktion ж.

Примеры со словом spójnik

spójnik międzyzdaniowy

satzübergreifende Konjunktion ж.

spójnik inkorporacyjny

inkorporierende Konjunktion ж.

spójnik przeciwstawny ЛИНГВ.

adversative Konjunktion ж.

spójnik wynikowy ЛИНГВ.

Finalkonjunktion ж.

spójnik łączny ЛИНГВ.

Fügewort ср.

spójnik współrzędny

koordinierende Konjunktion ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Spójnik o 16 {\displaystyle o_{16}} to spójnik alternatywy.

pl.wikipedia.org

To zdanie zapisuje się za pomocą spójnika wtedy i tylko wtedy (wtw), gdy...

pl.wikipedia.org

Konstrukcje porównawcze tworzy się z wykorzystaniem spójnika чем, np. Молодёжь живёт бо́лее акти́вно, чем старики́.

pl.wikipedia.org

Przeciwko wcześniejszemu datowaniu świadczy m.in. użycie przez autora nowszych form spójników podrzędnych, jak jestli i żeby.

pl.wikipedia.org

Do charakterystycznych cech sloganów należą: zastosowanie podstawowej leksyki, występowanie zdań asyndetycznych (niełączonych spójnikami), a także operowanie zjawiskiem homonimii.

pl.wikipedia.org

Spójnikami są ja, i oraz jes, łączące zarówno zdania współrzędnie jak i podrzędnie złożone.

pl.wikipedia.org

Spójnikiem warunkowym jest najczęściej om, często ifall lub bara.

pl.wikipedia.org

Spośród elementów drugiego podziału do funktorów należą spójniki i predykaty.

pl.wikipedia.org

W zależności od ilości argumentów istnieją tak spójniki, jak i predykaty jedno-, dwu- i więcej argumentowe.

pl.wikipedia.org

Bardziej rozbudowane wersje zajmują się też innymi spójnikami, dodając nowe reguły wyprowadzania formuł i zamykania okien.

pl.wikipedia.org