Переводы „sprawowanie“ в словаре польско » немецкий

sprawowanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [spravovaɲe] СУЩ. ср.

1. sprawowanie (pełnienie funkcji: urzędu, władzy):

sprawowanie

Ausübung ж.

2. sprawowanie (zachowanie):

sprawowanie

Führung ж.

Примеры со словом sprawowanie

wzorowe sprawowanie

vorbildliches Benehmen ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Było to ważne ze względu na cel, jakim było szerokie uczestnictwo obywateli w sprawowaniu władzy.

pl.wikipedia.org

Średniowieczni kronikarze potępiali go za chciwość i sprawowanie wielu urzędów.

pl.wikipedia.org

Od terminu autokrator pochodzi autokracja, nazwa systemu sprawowania rządów.

pl.wikipedia.org

W 1956 zezwolono mu na powrót, z czego skorzystał, wyrzekłszy się wszelkich roszczeń do sprawowania rządów.

pl.wikipedia.org

W celu skutecznego ścigania zbrodni zapowiedziano karanie winnych bez względu na ewentualne sprawowanie przez nich funkcji państwowych.

pl.wikipedia.org

Jako starosta z mocy prawa stał na czele sejmików powiatu oraz, jako władza wykonawcza, wydziałów powiatowych w miejscach sprawowania swoich funkcji.

pl.wikipedia.org

Jednak jego sprawowanie nie było warunkiem objęcia później urzędu opatki.

pl.wikipedia.org

Oprócz sprawowania tych obowiązków wykładał w nim także liturgię oraz śpiew kościelny.

pl.wikipedia.org

Do 1840 r. miał zakaz sprawowania funkcji kapłana.

pl.wikipedia.org

Zaplanowano emisję czterech monet każdego roku, z czterema podobiznami prezydentów na awersie w kolejności chronologicznej, biorąc pod uwagę daty sprawowania urzędu.

pl.wikipedia.org