stłuczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [stwutʃeɲe] СУЩ. ср.
1. stłuczenie (rozbicie):
- stłuczenie
- Zerschlagen ср.
- stłuczenie
- Zerschlagung ж.
2. stłuczenie (obrażenie ciała):
- stłuczenie
- Quetschung ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
NLPZ do użytku zewnętrznego (np. ketoprofen, diklofenak, naproksen) mogą być stosowane w bólach mięśni i stawów, przy urazach, zwichnięciach i kontuzjach (stłuczeniach).
pl.wikipedia.org Stłuczenie zwykle jest mniej poważnym uszkodzeniem niż rana, skręcenie czy złamanie.
pl.wikipedia.org Stłuczenie jednego z tych elementów powoduje więc, że drugi staje się całkowicie bezużyteczny.
pl.wikipedia.org Najbardziej rozpowszechnionym zastosowaniem są warstwy uodporniające szklane szyby na stłuczenie, a nawet przestrzelenie z broni palnej.
pl.wikipedia.org Szkło klejone – w wypadku jego stłuczenia warstwy folii zabezpieczają przed przebiciem i utrzymują kawałki szkła w niezmienionej pozycji.
pl.wikipedia.org