Переводы „szlaczek“ в словаре польско » немецкий

szlaczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [ʃlatʃek] СУЩ. м.

1. szlaczek (na tkaninie):

szlaczek

Borte ж.

2. szlaczek (zawijas):

szlaczek

Schnörkel м.

szlaczek СУЩ.

Статья, составленная пользователем

szlaczek м. ШКОЛА

Schwungübung ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Do najbardziej znanych innowacji wprowadzonych przez twórczynię był cieszący się do dziś popularnością motyw szlaczka.

pl.wikipedia.org

Wszystkie wagony malowano w kremowo-czerwony schemat malowania, który z czasem ustanowiono jako ogólnopolski, część wagonów posiadała dodatkowo początkowo ozdobne szlaczki, nawiązujące do przedwojennego schematu malowania.

pl.wikipedia.org

Ubarwienie: czarna głowa i szyja; jaskrawożółte pierś i podbrzusze; wierzch ciała, skrzydła i ogon ciemnopopielate z białymi szlaczkami.

pl.wikipedia.org

Owale medalionów są u góry ścięte pasem z ozdobnym szlaczkiem geometrycznym o naprzemiennie ułożonych półkolach i pięciobokach wypełnionych plecionką celtycką.

pl.wikipedia.org