Переводы „szpitalnik“ в словаре польско » немецкий

szpitalnik <род. ‑a, мн. ‑icy> [ʃpitalɲik] СУЩ. м.

1. szpitalnik мн. ИСТ. (zakon joanitów):

szpitalnik

Johanniterorden м.

2. szpitalnik (członek takiego zakonu):

szpitalnik

Johanniter(in) м. (ж.)

3. szpitalnik przest (pacjent):

szpitalnik

Krankenhausinsasse(Krankenhausinsassin) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

W czasie pełnienia funkcji wielkiego mistrza zlikwidował urzędy wielkiego szpitalnika i wielkiego szafarza, które setki lat istniały w ramach zakonu.

pl.wikipedia.org

W końcu szpitalnicy nie wytrzymali i wykonali atak bez zgody króla.

pl.wikipedia.org

Odtąd niemieckie bractwo szpitalników spełniało także funkcje czysto wojskowe, stając się zakonem rycerskim.

pl.wikipedia.org

W tym samym roku wstąpił do zakonu szpitalników.

pl.wikipedia.org

Szpitalnicy, zakony szpitalne – ogólna nazwa odnosząca się do zakonów i zgromadzeń zakonnych stawiających sobie za cel niesienie pomocy chorym oraz sprawowanie działalności charytatywnej.

pl.wikipedia.org

Dopiero z zakupem posesji przez zakon szpitalników budynek zaczął zmieniać swój charakter, głównie za sprawą budowy fortyfikacji w postaci podwójnej linii murów.

pl.wikipedia.org

Od 1441 roku pełnił urząd wielkiego szpitalnika i komtura elbląskiego.

pl.wikipedia.org