sztandarowy [ʃtandarovɨ] ПРИЛ.
1. sztandarowy (niosący sztandar):
- poczet sztandarowy
- Fahnenträger м. мн.
2. sztandarowy (główny):
- sztandarowy pisarz
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- poczet sztandarowy
- Fahnenträger м. мн.
- poczet sztandarowy
- Fahnenträger м.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Podczas defilad poczet sztandarowy maszeruje za dowódcą kompanii honorowej, a przed pododdziałem honorowym.
pl.wikipedia.org Afganistan jest tu jednym z przykładów sztandarowych, sytuacja faktycznie nie poprawiła się tam zauważalnie po upadku reżimu talibów, którzy pozbawili kobiety wszelkich praw publicznych.
pl.wikipedia.org Longfellow jako jedna ze sztandarowych postaci literatury amerykańskiej, a także amerykańskiego folkloru stał się inspiracją dla wielu artystów sceny folkowej i country.
pl.wikipedia.org Bijelo dugme zapoczątkował intensywny rozwój jugosłowiańskiego rocka i stał się sztandarowym przedstawicielem nurtu nazywanego sarajewskim popem.
pl.wikipedia.org Pierwszy samochód z taśm montażowych zjechał 3 maja 1978 roku i od razu stał się sztandarowym produktem polskiego przemysłu motoryzacyjnego.
pl.wikipedia.org