tłumić <‑mi; прош. вр. tłum; св. s‑> [twumitɕ] ГЛ. перех.
1. tłumić (likwidować):
- tłumić opozycję, powstanie
-
2. tłumić (nie okazywać):
- tłumić śmiech, uczucie
-
3. tłumić (przyciszać):
- tłumić dźwięk
-
4. tłumić (gasić):
- tłumić ogień
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W takiej sytuacja para wodna tłumiła płomienie, ale załoga i tak ginęła od gorącej pary wodnej.
pl.wikipedia.org W brutalny sposób tłumił kontestujące ruchy społeczne, w szczególności narodników.
pl.wikipedia.org Powstają też pierwsze mosty typu kompozyt włókna szklane-włókna węglowe, zaletą ich jest znakomita redukcja wagi, ale niestety nie tłumią tak drgań jak wspomniane poprzednio.
pl.wikipedia.org Można wykonać z nich pełny mur, który ogranicza widoczność i tłumi dźwięki spoza ogrodzonego terenu.
pl.wikipedia.org Ostatecznie sojusznicy odbijają stolicę, szybko tłumiąc wojnę graniczną na zachodzie.
pl.wikipedia.org