Переводы „tarczyca“ в словаре польско » немецкий

tarczyca <род. ‑cy, мн. ‑ce> [tartʃɨtsa] СУЩ. ж. обыч. lp АНАТ.

tarczyca

Schilddrüse ж.

niedoczynność/nadczynność tarczycy

Unterfunktion ж. /Überfunktion ж. der Schilddrüse

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Insulinooporność oraz niektóre choroby tarczycy mogą być indukowane otłuszczeniem organów wewnętrznych, najczęściej stłuszczeniem wątroby, występującym w przypadku niemożności odkładania przez organizm tłuszczu w tkance podskórnej.

pl.wikipedia.org

Doświadczenie obejmowało wszczepienie do jamy brzusznej kijanki suszonej tarczycy jaszczurki i obserwację przyspieszonej metamorfozy kijanki oraz zmiany jej skóry.

pl.wikipedia.org

W pierwszej fazie, związanej z uszkodzeniem tarczycy, dominują objawy hipertyreozy, które trwają około 1–2 miesiące.

pl.wikipedia.org

Postępowaniem z wyboru jest biopsja aspiracyjna cienkoigłowa tarczycy i posiew materiału.

pl.wikipedia.org

Był autorem nowych metod operacyjnych, miał duże osiągnięcia zwłaszcza w zakresie chirurgicznego leczenia schorzeń jamy brzusznej oraz tarczycy.

pl.wikipedia.org

Podczas sekcji zwłok rozpoznano u niej, poza zapaleniem płuc, także zapalenie opłucnej, zakrzepicę żyły udowej i gruczolak tarczycy.

pl.wikipedia.org

Głównym przedmiotem jej zainteresowań naukowych, dydaktycznych i klinicznych są choroby tarczycy.

pl.wikipedia.org

Później w niektórych krajach zaczęto stosować badanie przesiewowe noworodków na występowanie wrodzonej niedoczynności tarczycy.

pl.wikipedia.org

Stosowane w leczeniu raka tarczycy oraz niezłośliwego wola.

pl.wikipedia.org

Oddziałują one bowiem na syntezę, wydzielanie, a także transport hormonów steroidowych, w szczególności w gonadach (zarówno męskich, jak i żeńskich) oraz tarczycy.

pl.wikipedia.org