trzebić <‑bi; св. wy‑> [tʃebitɕ] ГЛ. перех.
1. trzebić высок. (przerzedzać):
- trzebić las
-
2. trzebić высок. (tępić):
- trzebić zwierzęta
-
3. trzebić (kastrować):
- trzebić buhaja, ogiera
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Ludzie, osiedlając się w dolinach, trzebili lasy, głównie w sąsiedztwie torfowisk, gdzie zakładali pastwiska, łąki i pola.
pl.wikipedia.org Nazwa miejscowości pochodzi od prasłowiańskiego czasownika terbiti „karczować (las), trzebić” z dodanym przyrostkiem – nica.
pl.wikipedia.org Z tego powodu w wielu regionach gospodarze bezlitośnie trzebili ten gatunek, gdy pojawiał się w sąsiedztwie gospodarstw czy pastwisk.
pl.wikipedia.org Nazwa polska wsi pochodzi od do wyrazu trzebić – wycinać, karczować las.
pl.wikipedia.org