Переводы „typizacja“ в словаре польско » немецкий

typizacja <род. ‑ji, мн. отсут. > [tɨpizatsja] СУЩ. ж.

1. typizacja (podział na typy):

typizacja

Typisierung ж. высок.

typizacja postaci

die Typisierung einer Figur высок.

2. typizacja ТЕХН. (ujednolicenie wyrobów):

typizacja

Typisierung ж.

Примеры со словом typizacja

typizacja postaci

die Typisierung einer Figur высок.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Silna typizacja – system typów w języku programowania, w którym każde wyrażenie ma ustalony typ i nie można go używać w kontekście przeznaczonym dla innych typów.

pl.wikipedia.org

Mimo typizacji architektom zależało na zróżnicowaniu kolejnych osiedli i budynków.

pl.wikipedia.org

Specjalizacja, normalizacja i typizacja w budowie aparatury chemicznej.

pl.wikipedia.org

Typizacja obejmowała nie tylko wymiary elementów i rozwiązania gotowych układów funkcjonalnych.

pl.wikipedia.org

W rzeczywistych implementacjach dochodzą do tego bardziej złożone problemy typizacji obiektów, modułów itd.

pl.wikipedia.org

Wadą takiego systemu było to, że typizacja pozwalająca zmniejszyć koszty produkcji jednocześnie unifikowała wszystkich mieszkańców.

pl.wikipedia.org

Nie zwracano uwagi na problemy realizacyjne, takie jak typizacja i prefabrykacja, czy na parcelację gruntów, uważaną za problem miast kapitalistycznych, nie zaś socjalistycznych.

pl.wikipedia.org

Osiedle realizowało postulaty wczesnomodernistycznej architektury, tj. typizację i funkcjonalność oddawanych obiektów, dobre doświetlenie (lokalizacja na osi północ-południe), zakładanie międzydomowych, zielonych przestrzeni rekreacyjnych oraz niskie koszty realizacji.

pl.wikipedia.org

Proces się odwrócił, kiedy mniej więcej pod koniec lat 60. projektowanie zdominowała typizacja, która spowodowała zatarcie indywidualnego charakteru i mówiąc ogólnie spadek jakości samej architektury.

pl.wikipedia.org

Typy czynów zabronionych, odpowiednio sklasyfikowane w ustawie (tzw. typizacja czynów zabronionych), zamieszczone są w częściach szczególnych kodeksów karnych.

pl.wikipedia.org