ugrupowanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [ugrupovaɲe] СУЩ. ср.
1. ugrupowanie ПОЛИТ.:
- ugrupowanie
- Gruppierung ж.
2. ugrupowanie ВОЕН.:
- ugrupowanie
- Aufstellung ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
We wrześniu 2017 ogłoszono ją kandydatką tego ugrupowania w wyborach prezydenckich przewidzianych na październik tegoż roku.
pl.wikipedia.org Armia powinna według ugrupowania być używana jedynie do celów obronnych.
pl.wikipedia.org W 1955 część działaczy ugrupowania utworzyła tzw. frondę, która zarzuciła ówczesnemu kierownictwu brak demokracji wewnętrznej, jednoosobowy sposób sprawowania władzy, niewłaściwy system nominacji.
pl.wikipedia.org Ugrupowanie związane było z ideologią faszystowską, popierało literaturę rodzimą, opartą na wartościach narodowych i przeciwne było wszelkiej awangardzie w sztuce.
pl.wikipedia.org Te trzy podmioty zakończą samodzielny byt, tworząc nowe ugrupowanie prawicowe.
pl.wikipedia.org