utleniacz <род. ‑a, мн. ‑e> [utleɲatʃ] СУЩ. м. ХИМ.
- utleniacz
- Oxydationsmittel ср.
- utleniacz
- Oxydator м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Jest utleniaczem, choć w pewnych warunkach może wykazywać właściwości redukujące (por. właściwości azotynów).
pl.wikipedia.org Stosowany jako środek dezynfekcyjny, wybielacz oraz utleniacz w preparatyce chemicznej.
pl.wikipedia.org Do spalania w silnikach rakietowych używa się utleniacze: ciekły tlen, tetratlenek diazotu, nadtlenek wodoru 98%, dymiący kwas azotowy.
pl.wikipedia.org Rolę utleniacza pełni wodoronadtlenek tert-butylu, natomiast na enancjoselektywność reakcji wpływa kompleks winianu dietylu oraz izopropanolan tytanu, który pełni rolę katalizatora.
pl.wikipedia.org Manganianometria (manganometria, nadmanganianometria) – jeden z działów oksydymetrii, technika analityczna polegająca na miareczkowaniu analizowanej substancji mianowanym roztworem nadmanganianu potasu jako utleniacza.
pl.wikipedia.org