Переводы „uwieńczenie“ в словаре польско » немецкий

uwieńczenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [uvjej̃tʃeɲe] СУЩ. ср. высок. (zakończenie)

uwieńczenie

Krönung ж. высок.

uwieńczenie studiów

die Krönung des Studiums высок.

Примеры со словом uwieńczenie

uwieńczenie studiów

die Krönung des Studiums высок.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Działalność kodyfikacyjną można traktować jako uwieńczenie naturalnych procesów standaryzacyjnych.

pl.wikipedia.org

Jako ocenę rozumie się zarówno swoisty wysiłek twórczy polegający na krytyce dzieła, jak i jego uwieńczenie w słowie lub w piśmie – w formie recenzji.

pl.wikipedia.org

Było to uwieńczenie kilkudziesięciu lat starań, zapoczątkowanych jeszcze w czasach monarchii austro-węgierskiej.

pl.wikipedia.org

Wyczekiwanie na dzień, w którym może nadejść długo oczekiwana śmierć jest jak uwieńczenie drogi niosącej wiele wyzwań i działań.

pl.wikipedia.org

Według autora było to oczywiste uwieńczenie fabuły.

pl.wikipedia.org