właściwość <род. ‑ści, мн. ‑ści> [vwaɕtɕivoɕtɕ] СУЩ. ж.
1. właściwość обыч. мн. высок. (cecha):
- właściwość
- Eigenschaft ж.
2. właściwość мн. отсут. ЮРИД. (sądu):
- właściwość
-
3. właściwość мн. отсут. (stosowność: zachowania):
- właściwość
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- ЮРИД. nadzwyczajna właściwość miejscowa sądu
- szczególna właściwość miejscowa sądu ЮРИД.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Dzieje się tak, gdy zachodzi tzw. właściwość łączna.
pl.wikipedia.org Gen tev składa się z części genów tat, env i rev, kodowane białko posiada wiele właściwości białka tat, ale niewiele lub brak aktywności rev.
pl.wikipedia.org Dodatek do betonu – drobnoziarnisty składnik dodawany podczas procesu wykonywania mieszanki betonowej w celu poprawy właściwości mieszanki betonowej lub uzyskania specjalnych parametrów stwardniałego betonu.
pl.wikipedia.org Nazwy te odnoszą się najczęściej do określonych minerałów lub skał, które, z racji swojego ozdobnego wyglądu lub właściwości, pełnią określone funkcje użytkowe.
pl.wikipedia.org Innym częściom jego ciała także przypisywano właściwości lecznicze.
pl.wikipedia.org