wabik <род. ‑a, мн. ‑i> [vabik] СУЩ. м.
1. wabik (coś co służy do wabienia):
- wabik
- Köder м.
- wabik
- Lockmittel ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Jest przekształcony w elastyczną wić (illicium) zakończoną wabikiem (esca), o różnym kształcie i budowie.
pl.wikipedia.org Duży, pionowo skierowany otwór gębowy u niektórych gatunków wyposażony w kosmyk pełniący funkcję wabika.
pl.wikipedia.org Strój ten eksponował pośladki, będące w kulturze latynoskiej silnym wabikiem erotycznym.
pl.wikipedia.org Szlachetność i powaga charakterów była dla nich wabikiem, którego brakowało w dziełach naturalistycznych.
pl.wikipedia.org Działanie wabika jest podobne do zarzucania wędki z przynętą.
pl.wikipedia.org