węch <род. ‑u, мн. отсут. > [vew̃x] СУЩ. м.
1. węch (zmysł):
I. wewnętrzny [vevnentʃnɨ] ПРИЛ. высок.
1. wewnętrzny (dotyczący wnętrza):
-  wewnętrzny drzwi, okno, kieszeń
 -  
 
-  wewnętrzny wydzielanie
 -  
 
-  ucho wewnętrzne АНАТ.
 -  Innenohr ср.
 
-  wewnętrzny listek zarodkowy БИОЛ.
 -  Sprossknospe ж.
 
-  tarcie wewnętrzne ФИЗ.
 -  
 
-  pasożyt wewnętrzny ЗООЛ.
 -  Endoparasit м.
 
2. wewnętrzny (w obrębie):
3. wewnętrzny (dotyczący psychiki):
-  wewnętrzny dyscyplina, przeżycia, spokój
 -  
 
-  wewnętrzny dyscyplina, przeżycia, spokój
 -  
 
-  monolog wewnętrzny ЛИТ.
 -  
 
II. wewnętrzny <род. ‑nego, мн. ‑ne> [vevnentʃnɨ] СУЩ. м. субстант. прилаг. разг.
1. wewnętrzny (oddział wewnętrzny):
2. wewnętrzny (numer telefonu):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.