Переводы „welon“ в словаре польско » немецкий

welon¹ <род. ‑u, мн. ‑y> [velon] СУЩ. м. (część stroju)

welon

Schleier м.

welon ślubny

Brautschleier м.

welon² <род. ‑a, мн. ‑y> [velon] СУЩ. м. ЗООЛ.

welon

Schleierschwanz м.

Примеры со словом welon

welon ślubny

Hochzeitsschleier м.

welon ślubny

Brautschleier м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Strój zakonny składa się z białego habitu, czerwonego welonu i czerwonego płaszcza.

pl.wikipedia.org

Za jej rękę łapie inna kobieta w czerwonej szacie z białym welonie na głowie.

pl.wikipedia.org

Często zarówno szkaplerz, jak i pewne elementy ubioru zakonnego (np. kolor i fason welonu) różnią się w zależności od domu zakonnego, w którym siostry żyją.

pl.wikipedia.org

W czasie liturgii kielich mszalny zaopatrzony jest w tzw. bieliznę kielichową, którą stanowią: puryfikaterz, palka, korporał i welon używanych do okrywania lub wycierania kielicha.

pl.wikipedia.org

Włosy ma schowane w czepcu z welonem, będącymi średniowiecznymi atrybutami kobiety zamężnej.

pl.wikipedia.org

Monstrancję nakrytą welonem można wystawić na ołtarzu lub na tronie, który powinien być umieszczony blisko ołtarza.

pl.wikipedia.org

Jedna z takich par ludzkich na ścianie południowej przedstawia kobietę mającą na głowie welon i koronę oraz mężczyznę z brodą i starannie przystrzyżonymi włosami.

pl.wikipedia.org

Ubrana w długą, białą suknię; głowa okryta długim welonem.

pl.wikipedia.org

Na głównym planie tej sceny widoczna jest naga postać mężczyzny, odwrócony do tyłu i spoglądająca na kobietę w białym welonie.

pl.wikipedia.org

Welon (ubiór) – płat tkaniny, upinany na głowie (lub na nakryciu głowy) i opuszczany na ramiona i plecy, stanowiący część ubioru.

pl.wikipedia.org