Переводы „wiolonczela“ в словаре польско » немецкий

wiolonczela <род. ‑li, мн. ‑le, род. мн. ‑li [lub ‑el]> [vjolontʃela] СУЩ. ж. МУЗ.

wiolonczela

[Violon]cello ср.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Poza skrzypcami budował też wiole altowe, tenorowe i basowe, wiolonczele i kontrabasy.

pl.wikipedia.org

W wieku lat siedmiu rozpoczęła naukę gry na wiolonczeli, a dziesięciu – na fortepianie.

pl.wikipedia.org

W orkiestrze są: instrumenty klawiszowe, skrzypce, altówka, wiolonczela, gitara pierwsza, gitara druga, gitara basowa na zmianę z kontrabasem i perkusja.

pl.wikipedia.org

W późniejszym czasie zdobył jeszcze umiejętność gry na wiolonczeli i organach.

pl.wikipedia.org

Skomponowała 6 kwartetów smyczkowych, 6 koncertów skrzypcowych, 6 triów na dwoje skrzypiec i wiolonczelę obbligato, 6 duetów na dwoje skrzypiec.

pl.wikipedia.org

Jest wszechstronnym muzykiem i nagrywał także na odmiennych instrumentach jak na przykład wiolonczela.

pl.wikipedia.org

Poza utworami wiolonczelowymi patrona konkursu, repertuar konkursowy obejmuje najważniejsze i najbardziej reprezentatywne kompozycje na wiolonczelę w szerokim zakresie stylistycznym – od baroku do muzyki współczesnej.

pl.wikipedia.org

Nicole jako dziecko uczyła się grać na wiolonczeli, gitarze, skrzypcach i pianinie.

pl.wikipedia.org

Brał lekcje śpiewu, grał na fortepianie, organach, wiolonczeli, komponował pieśni i opery.

pl.wikipedia.org

Rozpoczął naukę gry na wiolonczeli w wieku sześciu lat.

pl.wikipedia.org