Переводы „wojaczka“ в словаре польско » немецкий

wojaczka <род. ‑ki, мн. отсут. > [vojatʃka] СУЩ. ж. разг. (wojowanie)

wojaczka

Militäreinsatz м.

wojaczka

Kampfeinsatz м.

wojaczka

Kriegsdienst м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Jednak wobec ludzi tanuki są życzliwsze, choć przejawiają przesadne skłonności do wojaczki i konfliktów.

pl.wikipedia.org

Walczyła w szeregach ruchu oporu podczas drugiej wojny domowej, potem porzuciła wojaczkę, by prowadzić lukratywny interes, razem z bratem, ślepym od czasu wojny.

pl.wikipedia.org

Był też człowiekiem odważnym, nie oszczędzał się w czasie kampanii wojennych i był odporny na trudy wojaczki.

pl.wikipedia.org

Pierwsze lata wojaczki tak bardzo dały mu się we znaki, że postanowił opuścić wojsko i zostać piekarzem.

pl.wikipedia.org

Powołaniem szlachcica jest raczej życie na wsi i gospodarowanie niż wojaczka.

pl.wikipedia.org

Ryszard poświęcił się całkowicie wojaczce i nie interesował się żoną.

pl.wikipedia.org

Sam nie znał się na wojaczce i nie potrafił dowodzić.

pl.wikipedia.org