wojowniczy [vojovɲitʃɨ] ПРИЛ. высок.
- wojowniczy naród, plemię
-
- wojowniczy usposobienie, zachowanie
-
- wojowniczy usposobienie, zachowanie
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Psy tej rasy są bardzo łagodne dla członków rodziny, ale wojownicze wobec innych psów, mają bardzo silny uchwyt szczęk.
pl.wikipedia.org Oprócz nich na platformie stoją również posągi wojowniczych i groźnych obrońców, których wysokość sięga 3,5 m.
pl.wikipedia.org Jugosłowianie stopniowo zaczęli prowadzić o wiele bardziej wojowniczą politykę niż pozostałe kraje demokracji ludowej.
pl.wikipedia.org Przejawiając usposobienie wojownicze rozpoczął walkę z katolickim duchowieństwem, nie przebierając przy tym w środkach i argumentach.
pl.wikipedia.org Gdy zdobywał kolejne szczeble hierarchii kościelnej, również wykazywał się wojowniczym charakterem i uważano go bardziej za polityka niż przywódcę duchowego.
pl.wikipedia.org