Переводы „wybielacz“ в словаре польско » немецкий

wybielacz <род. ‑a, мн. ‑e> [vɨbjelatʃ] СУЩ. м. ХИМ.

wybielacz

Bleichmittel ср.

wybielacz

Bleiche ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Akwamaryna – niebiesko-zielony pigment mineralny pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, stosowany do produkcji farb, lakierów i emalii oraz jako środek barwiący wielu innych substancji, w tym także jako wybielacz optyczny.

pl.wikipedia.org

Związek ten jest wykorzystywany w środkach piorących i wybielaczach jako tzw. aktywator wybielania.

pl.wikipedia.org

Wybielacz – środek chemiczny służący do wybielania.

pl.wikipedia.org

Dlatego podobne urządzenia są używane do produkcji wody elektrolizowanej, która zawierając wybielacz jest używana jako środek dezynfekujący.

pl.wikipedia.org

Gramatura powłok wynosi 15–30 g/m² na stronę, mogą one zawierać fluorescencyjny wybielacz optyczny.

pl.wikipedia.org

Roztwory 3–15% są zwykle stosowane jako wybielacz na bazie aktywnego tlenu w środkach chemii gospodarczej, roztwory 3–12% są stosowane we fryzjerstwie do farbowania i rozjaśniania włosów.

pl.wikipedia.org

W celu podniesienia białości dodaje się do masy papierniczej wybielacze optyczne.

pl.wikipedia.org

Powłoki mogą zawierać wybielacz optyczny.

pl.wikipedia.org

Wielu internautów posunęło się o krok dalej i wrzuciło do sieci zdjęcia, w których udają, że piją wybielacz, wyśmiewając w ten sposób nieudane samobójstwo dziewczyny.

pl.wikipedia.org

Pismo można na powrót ukryć, wystawiając papier na słońce lub za pomocą zwykłego wybielacza.

pl.wikipedia.org