Переводы „wygnaniec“ в словаре польско » немецкий

wygnaniec <род. ‑ańca, мн. ‑ańcy> [vɨgnaɲets] СУЩ. м. высок.

wygnaniec

Vertriebene(r) mf

wygnaniec

Exilant(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Nikt nie wie co przydarzyło się głodującym wygnańcom na tych niegościnnych terenach.

pl.wikipedia.org

Król przychylił się do tej prośby i dał wygnańcowi pomoc swoich wasali.

pl.wikipedia.org

Jest on wojownikiem-wygnańcem, który zostaje wplątany w intrygę prowadzącą do wojny między dwoma królestwami.

pl.wikipedia.org