wykorzeniać <‑ia> [vɨkoʒeɲatɕ], wykorzenić [vɨkoʒeɲitɕ] ГЛ. перех. св.
1. wykorzeniać высок. (wyrwać):
- wykorzeniać chwasty
-
- wykorzeniać roślinę
-
2. wykorzeniać перенос. (tępić):
- wykorzeniać dziwactwa, wady
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Również polisemiczne są pojęcia pokrewne, jak „zakorzenić (się)” czy „wykorzenić (się)”.
pl.wikipedia.org Aby wykorzenić wirusa w kolonii, należy ustanowić kwarantannę i zatrzymać rozmnażanie.
pl.wikipedia.org Derg początkowo działał jako jednostka dochodzeniowa mająca wykorzenić korupcję, szybko nabrał cech junty wojskowej.
pl.wikipedia.org Ponadto nakazał połamać nogi złodziejom oraz wykorzenić winorośla.
pl.wikipedia.org Według relacji słuchaczy, ksiądz zagrzewał naród do czynnego poparcia upadającego powstania styczniowego, mówiąc o miłości do ojczyzny, potrzebie ofiarności oraz konieczności zwycięstwa nad zaborcą, który starał się wykorzenić polskość.
pl.wikipedia.org