wykrzyknik <род. ‑a, мн. ‑i> [vɨkʃɨkɲik] СУЩ. м. ЛИНГВ.
1. wykrzyknik (znak interpunkcyjny):
- wykrzyknik
- Ausrufezeichen ср.
2. wykrzyknik (część mowy):
- wykrzyknik
- Interjektion ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wykrzykniki są ciekawymi wyrazami z punktu widzenia fonologii, ponieważ często zawierają dźwięki lub ciągi dźwięków obce językowi i nieużywany w innych słowach.
pl.wikipedia.org Do znaków najczęściej stosowanych w swojej podstawowej funkcji należą: wykrzyknik, nadający wypowiedzi emocjonalne zabarwienie, i znak zapytania, służący wyróżnianiu zdań pytających.
pl.wikipedia.org Shebang (ang. shebang line, bang path) – sekwencja znaków umieszczana na początku skryptu, a rozpoczynająca się kratką i wykrzyknikiem.
pl.wikipedia.org Używanie szablonów w programie następuje poprzez poprzedzenie listy parametrów w nawiasach okrągłych wykrzyknikiem.
pl.wikipedia.org Do leksemów asyntagmatycznych należą wykrzykniki (nie wszystkie) oraz dopowiedzenia.
pl.wikipedia.org