Переводы „wykrzyknik“ в словаре польско » немецкий

wykrzyknik <род. ‑a, мн. ‑i> [vɨkʃɨkɲik] СУЩ. м. ЛИНГВ.

1. wykrzyknik (znak interpunkcyjny):

wykrzyknik

Ausrufezeichen ср.

2. wykrzyknik (część mowy):

wykrzyknik

Interjektion ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Wykrzykniki są ciekawymi wyrazami z punktu widzenia fonologii, ponieważ często zawierają dźwięki lub ciągi dźwięków obce językowi i nieużywany w innych słowach.

pl.wikipedia.org

Do znaków najczęściej stosowanych w swojej podstawowej funkcji należą: wykrzyknik, nadający wypowiedzi emocjonalne zabarwienie, i znak zapytania, służący wyróżnianiu zdań pytających.

pl.wikipedia.org

Shebang (ang. shebang line, bang path) – sekwencja znaków umieszczana na początku skryptu, a rozpoczynająca się kratką i wykrzyknikiem.

pl.wikipedia.org

Używanie szablonów w programie następuje poprzez poprzedzenie listy parametrów w nawiasach okrągłych wykrzyknikiem.

pl.wikipedia.org

Do leksemów asyntagmatycznych należą wykrzykniki (nie wszystkie) oraz dopowiedzenia.

pl.wikipedia.org

Charakterystyczne dla języka hiszpańskiego jest występowanie odwróconego znaku zapytania ¿ oraz odwróconego wykrzyknika ¡.

pl.wikipedia.org

Wykrzyknik (w niektórych serwisach znak ◆) oddziela tripkod od nazwy użytkownika.

pl.wikipedia.org

Wykrzykniki (spośród innych części mowy) można wyodrębnić na podstawie dwóch kryteriów tj. składniowego (syntaktycznego) i znaczeniowego (semantycznego).

pl.wikipedia.org

Takie samo użycie, ale w cytowaniu, oznacza, że wykrzyknik jest komentarzem cytującego.

pl.wikipedia.org

Wykrzyknikami nie są (pełnią jedynie funkcję podobną do wykrzyknika): chodź no! chodźcie no!

pl.wikipedia.org