Переводы „wysłannik“ в словаре польско » немецкий

wysłannik (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [vɨswaɲɲik] СУЩ. м. (ж.) высок.

1. wysłannik (delegat):

wysłannik (-iczka)

[Ab]gesandte(r) mf

2. wysłannik (korespondent):

wysłannik (-iczka)

Korrespondent(in) м. (ж.)

wysłannik (-iczka)

Berichterstatter(in) м. (ж.)

wysłannik specjalny

Sonderberichterstatter(in) м. (ж.)

Примеры со словом wysłannik

wysłannik specjalny

Sonderberichterstatter(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Chęć utrzymania w łaskach dworu niosła ze sobą obowiązek przyjmowania monarchy lub co najmniej jego wysokich wysłanników, a to zmieniło pałac w rodzaj luksusowego hotelu.

pl.wikipedia.org

Zrezygnowano z systemu „makdum” na rzecz specjalnych wysłanników („mandub”) sułtana reprezentujących go w prowincjach.

pl.wikipedia.org

Maceo padł nawet ofiarą kilku prób zamachu, które przeprowadzili hiszpańscy wysłannicy.

pl.wikipedia.org

Wysoki komisarz był wysłannikiem brytyjskiego króla, a tym samym był szefem rządu oraz zwierzchnikiem wszystkich spraw wojskowych i cywilnych.

pl.wikipedia.org

W odróżnieniu od swata jest on wysłannikiem pomagającym w przeprowadzeniu zaślubin, oddelegowanym przez rody obydwojga małżonków.

pl.wikipedia.org

Okonkwo zabija potem białego wysłannika pragnącego zapobiec powstaniu.

pl.wikipedia.org