Переводы „wyzwała“ в словаре польско » немецкий

I . wyzwalać <‑la; св. wyzwolić> [vɨzvalatɕ] ГЛ. перех.

1. wyzwalać (uwalniać):

wyzwalać kraj

befreien

2. wyzwalać (wydobywać):

wyzwalać reakcję

auslösen

3. wyzwalać (pobudzać):

wyzwalać energię, zapał

freisetzen

wyzwalać instynkty, namiętności

wecken

wyzwalać instynkty, namiętności

wachrufen

wyzwalać emocje

auslösen

II . wyzwalać <‑la; св. wyzwolić> [vɨzvalatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. wyzwalać (uwalniać się):

wyzwalać się z więzów (człowiek)

sich вин. von Fesseln [o. Ketten] befreien

2. wyzwalać (pozbywać się):

wyzwalać się od przesądów (człowiek)

Vorurteile revidieren

3. wyzwalać:

wyzwalać (wydobywać się) (ciepło)

ausströmen

wyzwalać (wydobywać się) (ciepło)

freigesetzt werden

wyzwalacz <род. ‑a, мн. ‑e> [vɨzvalatʃ] СУЩ. м.

1. wyzwalacz ФОТО.:

wyzwalacz

Auslöser м.

2. wyzwalacz АВИА.:

wyzwalacz

Reißleine ж.

wyzwać [vɨzvatɕ]

wyzwać св. od wyzywać

Смотри также wyzywać

wyzywać <‑wa; св. wyzwać> [vɨzɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. wyzywać разг. < св. na‑> <[lub z‑]> разг. (wymyślać):

wyzywać kogoś

jdn beschimpfen

wyzywać kogoś od leni

jdn einen Faulenzer nennen [o. schimpfen высок. ]

2. wyzywać (rzucać wyzwanie):

wyzywać kogoś na pojedynek

jdn zum Duell [heraus]fordern

wyzywać los

sein Schicksal versuchen [o. herausfordern]

wyzywać <‑wa; св. wyzwać> [vɨzɨvatɕ] ГЛ. перех.

1. wyzywać разг. < св. na‑> <[lub z‑]> разг. (wymyślać):

wyzywać kogoś

jdn beschimpfen

wyzywać kogoś od leni

jdn einen Faulenzer nennen [o. schimpfen высок. ]

2. wyzywać (rzucać wyzwanie):

wyzywać kogoś na pojedynek

jdn zum Duell [heraus]fordern

wyzywać los

sein Schicksal versuchen [o. herausfordern]

I . wyzuwać <‑wa; прош. вр. ‑aj; св. wyzuwać> [vɨzuvatɕ] ГЛ. перех. высок. (pozbawiać kogoś czegoś)

wyzuwać

berauben

wyzuwać

um etw bringen

wyzuwać krewnych ze spadku

die Verwandten enterben

II . wyzuwać <‑wa; прош. вр. ‑aj; св. wyzuwać> [vɨzuvatɕ] ГЛ. возвр. гл. высок. (pozbawić się czegoś)

wyzuwać

sich вин. lossagen

wyzuwać

sich вин. einer Sache род. entledigen

wyzuwać się z uczuć

sich вин. von seinen Gefühlen befreien

wyzuć się ze wstydu

alle Scham ablegen [o. fahren lassen высок. ]

wyznać [vɨznatɕ]

wyznać св. od wyznawać

Смотри также wyznawać

I . wyznawać <‑naje> [vɨznavatɕ] ГЛ. перех. высок.

1. wyznawać < св. wyznać> (wyjawiać):

wyznawać prawdę

gestehen

wyznawać grzechy

bekennen

wyznawać komuś sekret

jdm ein Geheimnis offenbaren [o. verraten]

wyznać komuś miłość

jdm eine Liebeserklärung machen

wyznać komuś miłość

jdm seine Liebe erklären

wyznać komuś miłość

sich jdm erklären

muszę wyznać, że...

ich muss zugeben [o. gestehen] , dass ...

wyznać [coś] jak na spowiedzi

etw вин. beichten перенос.

2. wyznawać (prezentować):

wyznawać pogląd, że...

der Ansicht sein, dass ...

wyznawać religię

sich вин. zu einer Religion bekennen

II . wyznawać <‑naje> [vɨznavatɕ] ГЛ. возвр. гл. разг. (znać się na)

wyznawać się w czymś

sich вин. mit etw auskennen