złocenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zwotseɲe] СУЩ. ср.
1. złocenie (wierzchnia warstwa):
- złocenie
- Vergoldung ж.
2. złocenie (ozdoba):
- złocenie
-
- złocenie
- Vergoldung ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zostały wtedy także ukazane retusze maskujące ubytki farby oraz ślady pędzla, jednak tylko przy księżycu, złoceniu i czole, gdzie kiedyś była korona.
pl.wikipedia.org Ustalono, że ma rozmiary 194 × 210 i pochodzi z lat 20. i zostało wykonane przy pomocy klejowej tempery ze złoceniami.
pl.wikipedia.org Polichromowany ołtarz ze złoceniami zlokalizowany jest po prawej, południowej stronie nawy.
pl.wikipedia.org Subtelność roboty snycerskiej została ukryta z upływem czasu pod wieloma warstwami farby i złoceń.
pl.wikipedia.org Uwagę zwraca bogata kolorystyka, w której przeważają intensywne barwy (głównie błękity, czerwienie, purpury, żółcie i zielenie) uzupełnione złoceniami.
pl.wikipedia.org