złodziej(ka) <род. ‑a, мн. ‑e> [zwodʑej] СУЩ. м.(ж.)
- złodziej(ka)
-
- złodziej kieszonkowy
- Taschendieb м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zamknięci w nim mężczyźni – gwałciciele, mordercy i złodzieje – poza nawiasem społeczeństwa budują własny system wartość i norm.
pl.wikipedia.org Pewnego dnia, idąc ulicą, zauważa, że młoda kobieta zostaje napadnięta przez złodzieja-rowerzystę, który wyrywa jej z ręki torebkę.
pl.wikipedia.org Do złodzieja, który kradł nocą, ale nie został złapany na miejscu, lecz następnego dnia rano przez odźwiernego.
pl.wikipedia.org Pewien złodziej po wyjściu z więzienia decyduje się na ostatni skok w swej karierze, chcąc ukraść dużą ilość biżuterii.
pl.wikipedia.org Tien wdał się z nimi w bójkę, podczas której jeden ze złodziei pchnął go nożem w udo.
pl.wikipedia.org