zaborca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zabortsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp
- zaborca ЮРИД., ПОЛИТ.
-
- zaborca ЮРИД., ПОЛИТ.
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W roku 1772 zaborca austriacki dokonał kasacji klucza muszyńskiego.
pl.wikipedia.org Znienawidzony w mieście, gorliwie tropił spiski przeciwko władzy zaborców, stosując bardzo brutalne metody śledztwa.
pl.wikipedia.org Uznano za szlachtę wszystkich, którzy takie przywileje mieli przed rozbiorami, jak i tych, którzy szlachectwo uzyskali z rąk zaborców.
pl.wikipedia.org Początkowo wykorzystywano pojazdy pozostawione przez zaborców oraz zdobyte w czasie walk o granice.
pl.wikipedia.org Przepisy te nie były aktem prawnym, jedynie prawem zwyczajowym; pojedynek zgodnie z tymczasowo obowiązującym prawem wywodzącym się od byłych zaborców był ścigany jako osobne przestępstwo.
pl.wikipedia.org