Переводы „zadośćuczynienie“ в словаре польско » немецкий

zadośćuczynienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zadoɕtɕutʃɨɲeɲe] СУЩ. ср. высок.

zadośćuczynienie

Genugtuung ж.

żądać zadośćuczynienia

Genugtuung verlangen

Примеры со словом zadośćuczynienie

przysądzić za coś wysokie zadośćuczynienie

für etw einen hohen Schadenersatz zusprechen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Prawdziwy żal, rzeczywista chęć zadośćuczynienia, życie poświęcone modlitwie i służbie biednym i chorym sprawiły, że wszyscy widzieli w nim świętego.

pl.wikipedia.org

Założyli bractwo religijne, które podejmowało zadośćuczynienie za życie i grzechy współbraci.

pl.wikipedia.org

Rodziny ofiar nie otrzymały żadnego zadośćuczynienia finansowego i moralnego.

pl.wikipedia.org

Kodeks określał osoby nie mające zdolności honorowej, a zatem nie mogące dochodzić zadośćuczynienia w postępowaniu honorowym.

pl.wikipedia.org

Chłopka w ciąży szuka zadośćuczynienia w sądzie po tym, jak jej mąż zostaje kopnięty przez członka starszyzny wioski w pachwinę.

pl.wikipedia.org

Dokonane z narażeniem życia drugie porwanie jest zadośćuczynieniem za grzech pierwszego.

pl.wikipedia.org

W przeciwieństwie do sakramentów, które są łaską i wprowadzają w stan łaski uświęcającej, a także są niezależne od zasług, odpusty są skutkiem zadośćuczynienia.

pl.wikipedia.org

Szkoda może być materialna (szkoda), za którą przysługuje odszkodowanie, bądź niematerialna (krzywda), za którą przysługuje zadośćuczynienie.

pl.wikipedia.org

Żąda zadośćuczynienia za ten czyn: Feyra musi pójść z nim, jeśli nie chce śmierci całej swojej rodziny.

pl.wikipedia.org

Prowadziła życie ascetyczne, pełne umartwień i aktów zadośćuczynienia.

pl.wikipedia.org