zagubienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zagubjeɲe] СУЩ. ср. высок.
1. zagubienie (niepokój w trudnej sytuacji):
- zagubienie
- Verlorenheit ж.
2. zagubienie (zginięcie):
- zagubienie
- Abhandenkommen ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- zamaskować swoje zagubienie
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Astronomican jest jedynym drogowskazem dla nawigatorów podróżujących poprzez osnowę, gdzie najmniejszy błąd psionika może spowodować śmierć załogi całego statku i co gorsza zagubienie okrętu.
pl.wikipedia.org Może to wywoływać zagubienie, potrzebę świadomego kreowania własnej płciowości, kryzysy w związkach i zaburzenia seksualne.
pl.wikipedia.org W stosunku do prasy i dziennikarzy przejawiał daleko idącą tremę i zagubienie.
pl.wikipedia.org Jego zagubienie pogłębia się, gdy musi on skonfrontować się z tajemnicą zaginięcia jego ukochanego.
pl.wikipedia.org Okazuje się, że ludzie są w stanie przetrwać dłużej zagubienie w morzu; obecnie rekord należy do trzech meksykańskich rybaków, którzy dryfowali w swej łodzi dziesięć miesięcy.
pl.wikipedia.org