I. zakotwiczać <‑cza> [zakotfitʃatɕ], zakotwiczyć [zakotfitʃɨtɕ] св. ГЛ. перех. МОР.
II. zakotwiczać <‑cza> [zakotfitʃatɕ], zakotwiczyć [zakotfitʃɨtɕ] св. ГЛ. неперех. перенос. (zamieszkać)
III. zakotwiczać <‑cza> [zakotfitʃatɕ], zakotwiczyć [zakotfitʃɨtɕ] св. ГЛ. возвр. гл.
1. zakotwiczać (mocować statek na kotwicy):
2. zakotwiczać (cumować):
3. zakotwiczać (zatrzymywać się gdzieś na dłużej):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Admirał zakotwiczył więc swą eskadrę pod osłoną baterii nadmorskich.
pl.wikipedia.org Pod wieczór obie eskadry zakotwiczyły i przystąpiły do napraw, które trwały tydzień.
pl.wikipedia.org Wyniki obu eksperymentów pokazały, że osoby badane zakotwiczyły się na podanej informacji i do niej właśnie dostosowały swoją odpowiedź.
pl.wikipedia.org Domyślają się, że ukrył on głowice nuklearne gdzieś w tym jeziorze, na którym zakotwiczył pod pretekstem szukania podwodnych skarbów.
pl.wikipedia.org Wierność symulakrum, a więc pewnej fikcji, pozwala odwoływać się do abstrakcyjnych ram, zamiast zakotwiczyć się w rzeczywistości.
pl.wikipedia.org