Переводы „zamroczenia“ в словаре польско » немецкий

zamroczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zamrotʃeɲe] СУЩ. ср. t. МЕД.

zamroczenie

Benommenheit ж.

zamroczenie

Bewusstseinstrübung ж.

zauroczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zaurotʃeɲe] СУЩ. ср.

zauroczenie

Entzücken ср.

zauroczenie

Begeisterung ж.

ulec zauroczeniu

entzückt sein

zauroczenie pięknem przyrody

Begeisterung über die Schönheit der Natur

zamroczony [zamrotʃonɨ] ПРИЛ.

zamroczony alkoholem

im Alkoholrausch

zamroczony alkoholem

vom Alkohol berauscht

zamroczyć [zamrotʃɨtɕ]

zamroczyć св. od zamraczać

Смотри также zamraczać

I . zamraczać <‑cza; св. zamroczyć> [zamratʃatɕ] ГЛ. перех. обыч. св. (odurzyć)

zamraczać

berauschen

II . zamraczać <‑cza; св. zamroczyć> [zamratʃatɕ] ГЛ. возвр. гл. (odurzyć się)

zamraczać

sich вин. berauschen

zamrozić [zamroʑitɕ]

zamrozić св. od zamrażać

Смотри также zamrażać

I . zamrażać <‑ża; св. zamrozić> [zamraʒatɕ] ГЛ. перех. t. EKON

zamrażać

einfrieren

II . zamrażać <‑ża; св. zamrozić> [zamraʒatɕ] ГЛ. возвр. гл. (żywność)

zamrażać

eingefroren sein

zamrażalnia <род. ‑ni, мн. ‑ie> [zamraʒalɲa] СУЩ. ж. ТЕХН.

zamrażalnia

Gefrieranlage ж.

zamrażalnia

Gefrierraum м.

zamruczeć [zamrutʃetɕ]

zamruczeć св. od mruczeć

Смотри также mruczeć

mruczeć <‑czy; св. mruknąć [lub za‑]> [mrutʃetɕ] ГЛ. неперех.

1. mruczeć:

mruczeć (wydawać dźwięki) (niedźwiedź)

brummen

mruczeć kot

schnurren

2. mruczeć (mamrotać):

mruczeć

murmeln

mruczeć coś pod nosem

etw in seinen Bart murmeln разг.

założenia [zawoʒeɲa] СУЩ.

założenia мн. < род. мн. ‑eń> (wytyczne):

założenia

Grundsätze м. мн.

założenia

Richtlinien ж. мн.

wstępne założenia kosztorysowe

Kostenvoranschlag м.

odroczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [odrotʃeɲe] СУЩ. ср.

1. odroczenie ЮРИД.:

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Vertagung ж.

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Verschiebung ж.

odroczenie (wykonania wyroku)

Aufschub м.

odroczenie (wykonania wyroku)

Aussetzung ж.

odroczenie rozprawy głównej

Vertagung der Hauptverhandlung

odroczenie wydania orzeczenia sądowego

Aussetzung der Gerichtsentscheidung

2. odroczenie ВОЕН.:

odroczenie

Zurückstellung ж.

wykroczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [vɨkrotʃeɲe] СУЩ. ср. высок.

wykroczenie

Ordnungswidrigkeit ж.

wykroczenie

Vergehen ср.

wykroczenie drogowe

Verkehrsvergehen ср.

wykroczenie przeciw prawu

Rechtsverletzung ж.