zanikać <‑ka; св. zaniknąć> [zaɲikatɕ] ГЛ. неперех.
1. zanikać (ginąć z pola widzenia):
- zanikać
-
2. zanikać:
- zanikać (przestawać istnieć) (uczucia)
-
3. zanikać:
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
U młodej generacji zanika znajomość tego języka, zastępuje go indonezyjski.
pl.wikipedia.org Wtedy reakcja zanika, a organizm przystosowuje się do zaistniałej sytuacji.
pl.wikipedia.org Czas trwania dźwięku – zależy od czasu, w jakim ciało wykonuje drgania; z chwilą, gdy ciało przestaje drgać, gdy drgania zanikają, zanika również i dźwięk.
pl.wikipedia.org Ponieważ najsilniejsze pole elektryczne jest indukowane wewnątrz przewodu, tam też najsilniej zanika prąd.
pl.wikipedia.org Wśród ludności zamieszkującej ten teren znajomość języka zanika, młodsze pokolenie nie posługuje się nim biegle.
pl.wikipedia.org