zapięcie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zapjeɲtɕe] СУЩ. ср.
1. zapięcie мн. отсут. (czynność):
- zapięcie
- Zuknöpfen ср.
2. zapięcie (to, czym się zapina):
- zapięcie
- Verschluss м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- zapięcie suwakowe
- zapięcie zatrzaskowe
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Spódnica przytrzymywana jest pasem z zapięciem z czaszki, dłonie bogini zakończone są długimi pazurami, a z szyi wyrastają dwie głowy węża.
pl.wikipedia.org W roku 1966 wprowadzono zapięcie na "szybkorozłączną" klamrę, którą krytykowano za samoczynne odpinanie się.
pl.wikipedia.org W wiązaniu tym ramię sprzężone jest ze sprężyną dociągającą but do zapięcia po odbiciu.
pl.wikipedia.org Można to zademonstrować, odwracając zapięcie w podobny sposób we współczesnej odzieży zapinanej na guziki pod szyję, takiej jak płaszcz lub kombinezon.
pl.wikipedia.org Wzdłuż zapięcia, za szerokimi pasami dekoracyjnymi, występują charakterystyczne dla tego typu gorsetów szlaki chwastów.
pl.wikipedia.org