zaprzeczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zapʃetʃeɲe] СУЩ. ср.
1. zaprzeczenie высок. (zanegowanie):
- zaprzeczenie
- Verneinung ж.
- zaprzeczenie
- Negation ж.
2. zaprzeczenie ЮРИД.:
- zaprzeczenie
- Anfechtung ж.
- zaprzeczenie pochodzenia dziecka z małżeństwa
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- zaprzeczenie pochodzenia dziecka z małżeństwa
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Oba przypadki są wzajemnie połączone: zaprzeczenie twierdzenia jest spełnialne wtedy i tylko wtedy, gdy twierdzenie to nie jest tautologią.
pl.wikipedia.org Istotą łysenkizmu było zaprzeczenie istnienia genów i uznanie dziedzicznej zmienności środowiskowej za główny czynnik przystosowawczy.
pl.wikipedia.org Zaprzeczenie czasu przeszłego perfekt uzyskuje się przez normalne zaprzeczenie czasownika posiłkowego.
pl.wikipedia.org Nowatorstwo teorii postępu polegało na tym, że stanowiła ona zaprzeczenie tradycyjnego poglądu istniejącego w kulturze europejskiej od początku średniowiecza.
pl.wikipedia.org W sprawach o zaprzeczenie pochodzenia dziecka lub o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa, albo o rozwiązanie przysposobienia prokuratorowi należy doręczyć odpis pozwu i zawiadomić go o terminie rozprawy.
pl.wikipedia.org