zasądzenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> СУЩ. ср. ЮРИД.
- zasądzenie
- Zuerkennung ж.
- zasądzenie
- Adjudikation ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try using a different entry.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W zależności od wagi przestępstwa, podmioty gospodarcze mogą podlegać karze grzywny, a w niektórych okolicznościach możliwe jest zasądzenie kary więzienia.
pl.wikipedia.org Zasądzenie z powodu kradzieży (furtum) pociągało infamię sprawcy (actio famosa).
pl.wikipedia.org Zasądzenie mandatariusza powodowało jego infamię – powództwo należało do actiones famosae.
pl.wikipedia.org Przechowawca odpowiadał jedynie za dolus i culpa lata, jednak zasądzenie powodowało jego infamię gdyż powództwo należało do actiones famosae.
pl.wikipedia.org Niezastosowanie się pozwanego do wezwania narażało go na zasądzenie pieniężne w wysokości oszacowanej przez samego powoda, a więc mogące znacznie przekraczać wartość przedmiotu sporu.
pl.wikipedia.org