zaskoczyć [zaskotʃɨtɕ]
zaskoczyć св. od zaskakiwać
I. zaskakiwać <‑kuje; св. zaskoczyć> [zaskakivatɕ] ГЛ. перех.
1. zaskakiwać (napadać):
2. zaskakiwać (wydarzać się):
3. zaskakiwać (wprawiać w zakłopotanie):
II. zaskakiwać <‑kuje; св. zaskoczyć> [zaskakivatɕ] ГЛ. неперех.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Miał zamiar zaatakować królewską armię w nocy, by jak najbardziej zaskoczyć wroga.
pl.wikipedia.org Sowieci nie dali się jednak zaskoczyć; przerwali odpoczynek i wyszli z lasu wprost przed szarżujący 7 pułk ułanów.
pl.wikipedia.org Monmouth próbował zaskoczyć przeciwnika nocnym atakiem, ale ten plan się nie powiódł.
pl.wikipedia.org Powieść ponownie zaskoczyła odbiorców swoim nowatorstwem i jest dziełem wciąż podlegającym różnym interpretacjom.
pl.wikipedia.org Na północy szwedzka kawaleria wykonała ruch flankujący i zaskoczyła duńską kawalerię lewego skrzydła.
pl.wikipedia.org