zatriumfować [zatrjuw̃fovatɕ]
zatriumfować св. od triumfować
triumfować <‑fuje; св. za‑> [trijuw̃fovatɕ] ГЛ. неперех.
1. triumfować (zwyciężać):
2. triumfować (cieszyć się ze zwycięstwa):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Oczywiście po mojej śmierci zatriumfują ci, którzy mnie uważali za naiwnego idealistę.
pl.wikipedia.org Postulowany przezeń program polityczny oparty był na wyższości moralnej i duchowej, dzięki którym „sprawa polska” miała zatriumfować nad zaborcami.
pl.wikipedia.org Faszyści uważali że zorganizowanie państwa zdolnego do mobilizacji milionów ludzi i wspierania żołnierzy na linii frontu zatriumfowało nad mitem postępu i erą liberalizmu.
pl.wikipedia.org Wyraźnie zatriumfowało myślenie, w którym organizmy żywe postrzegano jako bardzo złożone maszyny zdolne do nieustannego powielania swojego materiału genetycznego.
pl.wikipedia.org Konstytucja hiszpańska zdążyła wywrzeć istotny wpływ, mimo że w 1814 roku została uchylona, a reakcja ponownie zatriumfowała.
pl.wikipedia.org