zbankrutować [zbaŋkrutovatɕ]
zbankrutować св. od bankrutować
bankrutować <‑tuje; св. z‑> [baŋkrutovatɕ] ГЛ. неперех.
1. bankrutować (stawać się bankrutem):
2. bankrutować перенос. (tracić znaczenie):
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W 1891 roku zmarła jej matka, a ojciec zbankrutował.
pl.wikipedia.org Prawa wyborcze przysługiwały mężczyznom w wieku powyżej 24 lat, którzy nie zostali skazani, nie byli chorzy psychicznie i nie zbankrutowali.
pl.wikipedia.org W 2003 roku z uwagi na kłopoty finansowe zakłady zbankrutowały.
pl.wikipedia.org Jednak jego ojciec zbankrutował i od tego momentu rodzina żyła bardzo biednie, utrzymując się z darowizn dalszych członków rodziny.
pl.wikipedia.org W wyniku tego wiele wytwórni zbankrutowało, co jednak nie przełożyło się na spadek produkcji nowych filmów.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- zbabiały
- zbabieć
- zbaczać
- zbadać
- zbagatelizować
- zbankrutować
- zbankrutowany
- zbaraniały
- zbaranieć
- zbawca
- zbawczy