Переводы „zbieleć“ в словаре польско » немецкий

I . zbieleć <‑leje> [zbjeletɕ]

zbieleć св. od bieleć

II . zbieleć <‑leje> [zbjeletɕ] ГЛ. неперех. св.

oko komuś zbieleje

jd wird sein blaues Wunder erleben

Смотри также bieleć

bieleć <‑leje> [bjeletɕ] ГЛ. неперех.

1. bieleć < св. z‑>:

bieleć (stawać się białym)

weiß werden

bieleć (włosy)

grau werden

2. bieleć < св. za‑> (odcinać się od tła):

na polach bieleje śnieg

auf den Feldern schimmert es weiß vom Schnee