Переводы „zdobycz“ в словаре польско » немецкий

zdobycz <род. ‑y, мн. ‑e> [zdobɨtʃ] СУЩ. ж.

1. zdobycz (łup):

zdobycz

Beute ж.

2. zdobycz обыч. мн. (osiągnięcia):

zdobycz

Errungenschaften ж. мн.

Примеры со словом zdobycz

pająk osnuł zdobycz pajęczyną

die Spinne ж. sponn ihr Netz um die Beute

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Dzięki temu luźnemu połączeniu mogły połykać dużą w stosunku do swych rozmiarów zdobycz.

pl.wikipedia.org

Za zdobyczami terytorialnymi i bogactwami napłynęły do miasta również wartości kulturalne.

pl.wikipedia.org

Prawdopodobnie jednak szarytki wybierają gatunki ryb, które stanowią najłatwiejszą zdobycz, a w danym okresie i miejscu są najliczniejsze.

pl.wikipedia.org

W pogoni za zdobyczą potrafią wyjść z wody na brzeg, przy czym robią to jedynie na obszarach, gdzie nie ma ludzi.

pl.wikipedia.org

Może też chwytać zdobycz w trakcie niskiego szybowania.

pl.wikipedia.org

Podlatuje, przysiada, unosi się nad wodą wypatrując zdobycz, nurkuje głową do przodu lub wskakuje nogami do wody, pływa lub unosi się na powierzchni.

pl.wikipedia.org

Gdy samica ucieka, samiec owija zdobycz nicią, a następnie przędzie specjalną, połączoną z nią nić godową.

pl.wikipedia.org

Na łów wyrusza z punktów obserwacyjnych, na których przesiaduje i wypatruje zdobyczy.

pl.wikipedia.org

Gdy wyginała się do dołu, zęby kierowały się ku przodowi, co pozwalało teropodowi kłuć niewielką zdobycz.

pl.wikipedia.org

Rosnąc, nie zmieniają zbytnio nawyków żywieniowych, co najwyżej przerzucają się na większą zdobycz.

pl.wikipedia.org