Переводы „zdobywca“ в словаре польско » немецкий

zdobywca (-wczyni) <род. ‑cy, мн. ‑cy> [zdobɨftsa] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) м. (ж.)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) м. (ж.)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) м. (ж.)

3. zdobywca СПОРТ:

zdobywca bramki

Torschütze м.

Примеры со словом zdobywca

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) м. (ж.)

zdobywca bramki

Torschütze м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Zdobywcy podpalili zamek i zburzyli jego umocnienia obronne.

pl.wikipedia.org

Bruce jest pierwszym angielskim piłkarzem, który był kapitanem zespołu – zdobywcy dubletu.

pl.wikipedia.org