Переводы „zdziczenie“ в словаре польско » немецкий

zdziczenie <род. ‑ia, мн. отсут. > [zdʑitʃeɲe] СУЩ. ср.

zdziczenie

Verwilderung ж.

zdziczenie obyczajów

Verrohung ж. der Sitten

Примеры со словом zdziczenie

zdziczenie obyczajów

Verrohung ж. der Sitten

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Zdziczenie obyczajów pośmiertnych (muzyka teatralna), reż.

pl.wikipedia.org

Niechaj nie mniema, że jej zdziczenie świadczyć może o przywiązaniu do mojej osoby.

pl.wikipedia.org