I. zgnić <‑ije> [zgɲitɕ]
zgnić св. od gnić
II. zgnić <‑ije> [zgɲitɕ] ГЛ. неперех. св.
2. zgnić разг. (zmarnieć):
gnić <‑ije; прош. вр. ‑ij> [gɲitɕ] ГЛ. неперех.
1. gnić < св. z‑> (ulegać rozkładowi):
2. gnić < св. z‑> (ulegać degeneracji):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W wielu rejonach nie zbierano w ogóle zboża, które zgniło, ponieważ po powodzi trwały jeszcze wielodniowe opady deszczu.
pl.wikipedia.org Hydronim ten wywodzi się od niemieckich wyrazów faul (średnio-dolno-niemieckie vūl) ‘zgniły, cuchnący’ oraz -bach (średnio-dolno-niemieckie beke) ‘rzeka’.
pl.wikipedia.org Ponieważ drewno ze statku zgniło, nie było możliwe datowanie statku za pomocą dendrochronologii, która jest standardową metodą datowania znalezisk archeologicznych na statkach.
pl.wikipedia.org W przypadku utrzymywania się pogody deszczowej owoce się nie rozsiewają – pozostają otulone okrywą i cały kwiatostan może opaść na ziemię i zgnić.
pl.wikipedia.org Jednak większość zwierząt padła po drodze z braku paszy, a ich mięso zgniło wiele kilometrów od żołnierzy, których miały posilić.
pl.wikipedia.org