zguba <род. ‑by, мн. ‑by> [zguba] СУЩ. ж.
1. zguba (to, co zgubione):
- zguba
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Nie wiedzą jednak, że skarb obłożony jest klątwą, która sprowadza zgubę na znalazcę.
pl.wikipedia.org Niepogodzenie się z własną naturą ostatecznie staje się przyczyną jego zguby.
pl.wikipedia.org Jednak najprawdopodobniej to ten przepych przesądził o dalszych losach nadintendenta, a może jego zguba zadecydowana była już wcześniej.
pl.wikipedia.org Sądził, że jest całkowicie bezpieczny, co przyczyniło się do jego późniejszej zguby.
pl.wikipedia.org Balzak kontynuuje również w nim rozważania nad energią i ambicją jako motorem działań człowieka i zarazem potencjalną przyczyną jego zguby.
pl.wikipedia.org